Living 2020: gemeente en jeugdhuis organiseren samen coronaconcerten
Afgelopen oktober bundelden JC Ten Goudberge, CC Guldenberg en de gemeente Wevelgem de krachten voor Living 2020. De gemeente gaf jonge organisatoren zo ademruimte én erkenning in deze moeilijke tijden.
Foto’s door Nikki Lucy
Al meer dan 50 jaar is JC Ten Goudberge een plek waar jongeren uit Wevelgem en omstreken terecht kunnen. “In de eerste plaats om zichzelf te zijn en zich te amuseren”, vertelt Hanne, zelf al enkele jaren artistiek projectmedewerker in het jeugdhuis. “In de tweede plaats als plek om ideeën te ontwikkelen. Daarvoor krijgen ze ondersteuning van beroepskrachten.” Naast Hanne zit David, in het verleden ook beroepskracht in het jeugdhuis en nu programmator voor het Wevelgemse cultuurcentrum Guldenberg.
We spreken Hanne en David in de backstage van Living 2020, de coronaproof concertreeks die het cultuurcentrum en het jeugdhuis samen hebben opgestart. Het concert van die avond blijkt achteraf het laatste te zijn, wanneer een algemeen evenementenverbod wordt afgekondigd om de tweede golf van de covid-epidemie in te dijken.
“De samenwerking ontstond een paar jaar geleden toen we Brihang wilden boeken voor een optreden in het jeugdhuis”, vertelt Hanne. “JC Ten Goudberge is niet klein, maar toch zouden we met onze capaciteit niet uit de kosten geraken. Het cultuurcentrum was tegelijkertijd op zoek naar een jonger publiek. Toen zijn we gaan kijken naar waar we elkaar konden vinden.” Het optreden van Brihang was het eerste wapenfeit en meteen een zaadje waaruit veel samenwerkingen zijn gegroeid.
“Voor een cultuurcentrum is het niet makkelijk om jonge mensen aan te spreken”, vertelt David. “Daarom proberen we ook buiten onze muren activiteiten te organiseren. Als dat in samenwerking kan met de jeugdclub, is dat een meerwaarde. Voor ons als cultuurcentrum is het wel belangrijk dat de samenwerking verder gaat dan wij die een artiest betalen en de jeugdclub die zijn locatie aanbiedt.”
Mensen zijn blij dat we de moeite blijven doen om te organiseren. We geven niet zomaar op.”
Laten we dan samen iets organiseren
Twee maanden geleden startte het cc met de organisatie van een evenement in de Porseleinhallen, een heel grote locatie waar ze op een veilige manier veel bezoekers konden ontvangen. ‘Zouden wij de zaal ook niet eens kunnen gebruiken als jullie materiaal hier toch staat?’, had het jeugdhuis vervolgens gevraagd. ‘Laten we dan meteen samen iets organiseren’ was het antwoord. Niet veel later was de eerste editie daar.
“We wilden iets anders doen”, legt Hanne uit. “Door de ruimte die we hier hebben en door de samenwerking die we hebben met de kringwinkel, konden we een soort living creëren met tweedehandsmeubels.” Een gezellige setting waar zowel de artiesten als het publiek – dat hebben ze achteraf toch mogen horen bij vorige optredens – echt wild van zijn.
Eerder was er al een avond met The Bony King Of Nowhere en Meskerem Mees. “Dat was een magische avond”, blikken ze terug. “Een week voor ze Humo’s Rock Rally won, speelde Meskerem hier een ongelooflijk concert. De staande ovatie achteraf was verdiend.”
Strikte regels
Vanavond staan Jaguar Jaguar & PINGPONGCLUB op het podium. Geen vanzelfsprekende show, vertelt Hanne: “Het was spannend deze week. Pas gisteren kregen we de nieuwe maatregelen te horen. We wisten niet of we vandaag wel iets zouden mogen organiseren. Gelukkig hebben we alle regels vanaf de eerste editie strikt nageleefd: de afstanden tussen de bubbels, de mondmaskerplicht, het ontsmetten van de handen… Voor deze avond hoefden we niet veel te veranderen.”
“Maar de plannen uitwerken voor de eerste show, dat was het meeste werk”, vertelt David. “Looplijnen uitstippelen, bekijken wat op welke plek moet staan… Nu we hier al een aantal activiteiten hebben gedaan, loopt alles heel vlot. De mensen die hier komen, zijn niet alleen tevreden over het optreden, maar ook over de organisatie.”
“Dat je je moet houden aan alle regels, tot daaraan toe. Het vervelendste is dat je je plannen voortdurend moet wijzigen”, legt David uit. “Door het totale gebrek aan perspectief hebben we geen idee wat we over een half jaar kunnen organiseren. Dat is vermoeiend en begint te wegen. Dat voel ik ook bij collega’s.”
Dat herkent Hanne. “Het is vermoeiend om telkens projecten na maanden van voorbereiding te moeten afgelasten”, vertelt ze. “Maar we merken dat onze vrijwilligers er zoveel aan hebben, dat we blijven volharden. Samen zijn we één grote familie. Alle wilde verhalen moeten we even missen, maar het feit dat we de moeite blijven doen om in de plaats avonden als deze te organiseren… Daar hebben onze vrijwilligers deugd van en dat merk je. Zij leven echt naar die avonden toe, en daar haal ik dan weer kracht uit. We geven niet zomaar op. Die staande ovatie voor Meskerem Mees, zelfs met alle mondmaskers en afstandsregels, was wel een moment waarop mensen samen even één waren.”
Verschillende snelheden
Omdat het eerste evenement zo’n succes was, volgden er meer avonden, maar dat was niet vanzelfsprekend. “Normaal gezien maken wij op voorhand een programma voor een heel jaar”, vertelt David. “In de lente lanceren we een jaarprogramma dat van september tot mei loopt. Dat is een vast stramien. In samenwerking met de jeugdclub moesten we dat anders doen. Voor de promotie bijvoorbeeld moesten we op een heel andere manier nadenken dan wij gewoon zijn.”
“Dat is een van de sterktes van Ten Goudberge”, pikt Hanne in. “Als er nieuwe kansen zijn, springen we daarop. We zijn flexibel en moesten ons soms zelfs wat inhouden, terwijl jullie net sneller moesten schakelen. Dat was een toffe dynamiek.”
Door het evenement hebben het cultuurcentrum en de jongeren van het jeugdhuis de samenwerking kunnen verdiepen en een basis kunnen leggen voor een verstandhouding. “Naar de toekomst toe zal het cc misschien sneller enthousiast zijn als we met een wild idee afkomen”, lacht Hanne. “De oefening is alleszins gemaakt”, antwoordt David. “Als je kijkt hoe vlot het is gegaan om op minder dat een maand tijd vier optredens te organiseren, moet er zeker meer mogelijk zijn. Of dat dan weer hetzelfde concept moet zijn? Stel dat corona volgend jaar de wereld uit is – ik hoop het – moeten we niet per se op deze locatie in deze vorm iets organiseren. Maar daarom hoeft de samenwerking niet te verwateren.”
